Natuur schildwachten
Hautes-Alpes, schildwachten van de natuur
Het nationale park van Écrins, de regionale natuurparken van Queyras en Baronnies Provençales, natuurreservaten, toevluchtsoorden voor biodiversiteit - de Hautes-Alpes is als een schildwacht van de natuur in een tijd van beroering. De zuivere lucht en de weidse ruimtes zijn meer dan alleen een decor: ze worden een essentiële, bijna vitale ervaring voor degenen die hier komen om nieuwe energie op te doen. Dit is een van de grote voorrechten van een reis naar de Hautes-Alpes: om volledig te ademen, je te verwonderen over de rauwe schoonheid en te zien dat de wereld hier zijn authenticiteit heeft behouden. Een land dat zowel kwetsbaar als krachtig is, waar elke stap ons eraan herinnert hoe dicht we bij levende wezens staan.
de meest ongerepte regio in de Alpen
Parken
als toevluchtsoorden
Het Nationaal Park van de Écrins (925 km²), het Regionaal Natuurpark van de Queyras (650 km²) en het Regionaal Natuurpark van de Baronnies provençales ( 1.560 km²) vormen een beschermende gordel rond uitzonderlijke landschappen. Daarbij komen nog de
De adem
van wilde dieren
In de Hautes-Alpes wordt de stilte vaak verbroken door de zwevende steenarend of het gefluit van de marmot. Steenbokken, gemzen, lammergieren, korhoenders en de Ecrins forel maken deel uit van een veerkrachtige maar kwetsbare fauna. Insecten, ook onvermoeibare foerageerders, maken deel uit van deze discrete bergsymfonie. Hun ontmoetingen, vluchtig of langdurig, houden de belofte van rauwe emotie in.
De rijkdom
van bergbloemen
Elk seizoen onthult een onverwacht tapijt van vegetatie. Blauwe gentianen, edelweiss, martagonlelies of lavendel uit de Baronnies: de flora van de Hautes-Alpes is een reis tussen hoogte en het Middellandse Zeegebied. Deze planten, vaak zeldzaam, hebben geleerd zich vast te klampen aan de hellingen, de kou te weerstaan of de kleinste druppel water op te vangen. En de bomen, of het nu lichtgevende lariksen of knoestige cembrodennen zijn, maken dit levende plaatje compleet door beschutting en duurzaamheid te bieden. Hun kwetsbaarheid dwingt respect af.
Water,
een gedeelde schat
Van de gletsjers van de Écrins tot de stromende rivieren van de Durance en de Guil, water geeft vorm aan het gezicht van het departement. Het irrigeert de valleien, voedt de boomgaarden en drenkt de dorpen. Het is een kostbare en bedreigde hulpbron en herinnert ons er dagelijks aan dat de bergen een watertoren zijn die behouden moet worden. In de Hautes-Alpes betekent het volgen van de waterstroom het begrijpen van de intieme band tussen mensen en hun omgeving.
Als wetenschapper waakt Richard Bonnet vanuit het hart van het Écrins National Park over het fragiele evenwicht tussen fauna, flora en menselijke activiteiten. Als hoofd van de wetenschappelijke afdeling bestudeert hij de kleinste signalen die de bergen uitzenden: terugtrekkende gletsjers, migrerende soorten, nieuwe druk. Als man van het veld belichaamt hij de nauwgezetheid van onderzoek in dienst van een natuurlijk erfgoed dat hij met onwrikbare overtuiging verdedigt.
